cebrnik

From ceber +‎ -nik. First attested in 1448.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡sʲɛbrniːk/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡sʲɛbrnik/

cebrnik m animacy unattested

1. (hapax legomenon) carrying pole (rod for carrying buckets)
   • 1448, Wokabularz jagielloński, Biblioteki Jagiellońskiej, sygn. BJ Rkp. 2454, page 324v:

     Tina est instrumentum aptum ad portandum aquam uel alium liquorem eyn czobir Inde tinale czebrnyk

     [Tina est instrumentum aptum ad portandum aquam uel alium liquorem eyn czobir Inde tinale cebrnik]

• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “cebrnik”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk