centuriat

Latin

Verb

centuriat

  1. third-person singular present active indicative of centuriō

Romanian

Etymology

Borrowed from Latin centuriatis.

Adjective

centuriat m or n (feminine singular centuriată, masculine plural centuriați, feminine and neuter plural centuriate)

  1. centuriate

Declension

Declension of centuriat
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite centuriat centuriată centuriați centuriate
definite centuriatul centuriata centuriații centuriatele
genitive-
dative
indefinite centuriat centuriate centuriați centuriate
definite centuriatului centuriatei centuriaților centuriatelor