chynąć

Polish

Inherited from Proto-Slavic *xybnǫti.

chynąć pf

(intransitive or reflexive with się, emphatic, dialectal, obsolete) to bend down, to stoop, to reel, to stagger
Synonyms: pochylić się, zakołysać się
(intransitive or reflexive with się, emphatic, dialectal, obsolete) to fall down, to plummet, to swoop
Synonyms: spaść, runąć
(intransitive, Lasovia) synonym of uwinąć się
(intransitive, Lasovia) synonym of nie udać się
Bydło mu chynie. ― His cattle failed.

Gôspodarzstwo mu chynęno. ― His farm failed.

Conjugation of *chynąć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		chynąć
future tense	1^st	chynę			chyniemy
	2^nd	chyniesz			chyniecie
	3^rd	chynie			chyną
	impersonal	chynie się
past tense	1^st	chynąłem, -(e)m chynął	chynęłam, -(e)m chynęła	chynęłom, -(e)m chynęło	chynęliśmy, -(e)śmy chynęli	chynęłyśmy, -(e)śmy chynęły
	2^nd	chynąłeś, -(e)ś chynął	chynęłaś, -(e)ś chynęła	chynęłoś, -(e)ś chynęło	chynęliście, -(e)ście chynęli	chynęłyście, -(e)ście chynęły
	3^rd	chynął	chynęła	chynęło	chynęli	chynęły
	impersonal	chynięto
conditional	1^st	chynąłbym, bym chynął	chynęłabym, bym chynęła	chynęłobym, bym chynęło	chynęlibyśmy, byśmy chynęli	chynęłybyśmy, byśmy chynęły
	2^nd	chynąłbyś, byś chynął	chynęłabyś, byś chynęła	chynęłobyś, byś chynęło	chynęlibyście, byście chynęli	chynęłybyście, byście chynęły
	3^rd	chynąłby, by chynął	chynęłaby, by chynęła	chynęłoby, by chynęło	chynęliby, by chynęli	chynęłyby, by chynęły
	impersonal	chynięto by
imperative	1^st	niech chynę			chyńmy
	2^nd	chyń			chyńcie
	3^rd	niech chynie			niech chyną
anterior adverbial participle		chynąwszy
verbal noun		chynięcie

verbs

adjectives

noun

verbs