cirictun

Old English

Alternative forms

Etymology

From ċiriċe +‎ tūn.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈt͡ʃi.rit͡ʃˌtuːn/

Noun

ċiriċtūn m

  1. churchyard, cemetery

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative ċirictūn ċirictūnas
accusative ċirictūn ċirictūnas
genitive ċirictūnes ċirictūna
dative ċirictūne ċirictūnum

Descendants

  • Middle English: *chirchetoun