coerciturus

Latin

Etymology

Future active participle of coerceō.

Participle

coercitūrus (feminine coercitūra, neuter coercitūrum); first/second-declension participle

  1. about to surround, confine

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative coercitūrus coercitūra coercitūrum coercitūrī coercitūrae coercitūra
genitive coercitūrī coercitūrae coercitūrī coercitūrōrum coercitūrārum coercitūrōrum
dative coercitūrō coercitūrae coercitūrō coercitūrīs
accusative coercitūrum coercitūram coercitūrum coercitūrōs coercitūrās coercitūra
ablative coercitūrō coercitūrā coercitūrō coercitūrīs
vocative coercitūre coercitūra coercitūrum coercitūrī coercitūrae coercitūra