coerciturus
Latin
Etymology
Future active participle of coerceō.
Participle
coercitūrus (feminine coercitūra, neuter coercitūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | coercitūrus | coercitūra | coercitūrum | coercitūrī | coercitūrae | coercitūra | |
| genitive | coercitūrī | coercitūrae | coercitūrī | coercitūrōrum | coercitūrārum | coercitūrōrum | |
| dative | coercitūrō | coercitūrae | coercitūrō | coercitūrīs | |||
| accusative | coercitūrum | coercitūram | coercitūrum | coercitūrōs | coercitūrās | coercitūra | |
| ablative | coercitūrō | coercitūrā | coercitūrō | coercitūrīs | |||
| vocative | coercitūre | coercitūra | coercitūrum | coercitūrī | coercitūrae | coercitūra | |