compadrar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /kompaˈdɾaɾ/ [kõm.paˈð̞ɾaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: com‧pa‧drar
Verb
compadrar (first-person singular present compadro, first-person singular preterite compadré, past participle compadrado)
- (intransitive) to become godparents or godchildren
- (intransitive) to become good friends with; to buddy up
Conjugation
Conjugation of compadrar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of compadrar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive compadrar | dative | compadrarme | compadrarte | compadrarle, compadrarse | compadrarnos | compadraros | compadrarles, compadrarse |
| accusative | compadrarme | compadrarte | compadrarlo, compadrarla, compadrarse | compadrarnos | compadraros | compadrarlos, compadrarlas, compadrarse | |
| with gerund compadrando | dative | compadrándome | compadrándote | compadrándole, compadrándose | compadrándonos | compadrándoos | compadrándoles, compadrándose |
| accusative | compadrándome | compadrándote | compadrándolo, compadrándola, compadrándose | compadrándonos | compadrándoos | compadrándolos, compadrándolas, compadrándose | |
| with informal second-person singular tú imperative compadra | dative | compádrame | compádrate | compádrale | compádranos | not used | compádrales |
| accusative | compádrame | compádrate | compádralo, compádrala | compádranos | not used | compádralos, compádralas | |
| with informal second-person singular vos imperative compadrá | dative | compadrame | compadrate | compadrale | compadranos | not used | compadrales |
| accusative | compadrame | compadrate | compadralo, compadrala | compadranos | not used | compadralos, compadralas | |
| with formal second-person singular imperative compadre | dative | compádreme | not used | compádrele, compádrese | compádrenos | not used | compádreles |
| accusative | compádreme | not used | compádrelo, compádrela, compádrese | compádrenos | not used | compádrelos, compádrelas | |
| with first-person plural imperative compadremos | dative | not used | compadrémoste | compadrémosle | compadrémonos | compadrémoos | compadrémosles |
| accusative | not used | compadrémoste | compadrémoslo, compadrémosla | compadrémonos | compadrémoos | compadrémoslos, compadrémoslas | |
| with informal second-person plural imperative compadrad | dative | compadradme | not used | compadradle | compadradnos | compadraos | compadradles |
| accusative | compadradme | not used | compadradlo, compadradla | compadradnos | compadraos | compadradlos, compadradlas | |
| with formal second-person plural imperative compadren | dative | compádrenme | not used | compádrenle | compádrennos | not used | compádrenles, compádrense |
| accusative | compádrenme | not used | compádrenlo, compádrenla | compádrennos | not used | compádrenlos, compádrenlas, compádrense | |
Further reading
- “compadrar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024