compulsus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of compellō.

Participle

compulsus (feminine compulsa, neuter compulsum); first/second-declension participle

  1. compelled
  2. urged

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative compulsus compulsa compulsum compulsī compulsae compulsa
genitive compulsī compulsae compulsī compulsōrum compulsārum compulsōrum
dative compulsō compulsae compulsō compulsīs
accusative compulsum compulsam compulsum compulsōs compulsās compulsa
ablative compulsō compulsā compulsō compulsīs
vocative compulse compulsa compulsum compulsī compulsae compulsa

Derived terms

References

  • compulsus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • compulsus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • compulsus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.