concremans
Latin
Etymology
Present participle of concremō
Participle
concremāns (genitive concremantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | concremāns | concremantēs | concremantia | ||
| genitive | concremantis | concremantium | |||
| dative | concremantī | concremantibus | |||
| accusative | concremantem | concremāns | concremantēs concremantīs |
concremantia | |
| ablative | concremante concremantī1 |
concremantibus | |||
| vocative | concremāns | concremantēs | concremantia | ||
1When used purely as an adjective.