conectiv
Romanian
Etymology
Borrowed from French connectif.
Noun
conectiv n (plural conectivi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | conectiv | conectivul | conectivi | conectivile | |
| genitive-dative | conectiv | conectivului | conectivi | conectivilor | |
| vocative | conectivule | conectivilor | |||