decoloratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dēcolōrō.
Participle
dēcolōrātus (feminine dēcolōrāta, neuter dēcolōrātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēcolōrātus | dēcolōrāta | dēcolōrātum | dēcolōrātī | dēcolōrātae | dēcolōrāta | |
| genitive | dēcolōrātī | dēcolōrātae | dēcolōrātī | dēcolōrātōrum | dēcolōrātārum | dēcolōrātōrum | |
| dative | dēcolōrātō | dēcolōrātae | dēcolōrātō | dēcolōrātīs | |||
| accusative | dēcolōrātum | dēcolōrātam | dēcolōrātum | dēcolōrātōs | dēcolōrātās | dēcolōrāta | |
| ablative | dēcolōrātō | dēcolōrātā | dēcolōrātō | dēcolōrātīs | |||
| vocative | dēcolōrāte | dēcolōrāta | dēcolōrātum | dēcolōrātī | dēcolōrātae | dēcolōrāta | |