deiugans
Latin
Etymology
Present participle of dēiugō
Participle
dēiugāns (genitive dēiugantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | dēiugāns | dēiugantēs | dēiugantia | ||
| genitive | dēiugantis | dēiugantium | |||
| dative | dēiugantī | dēiugantibus | |||
| accusative | dēiugantem | dēiugāns | dēiugantēs dēiugantīs |
dēiugantia | |
| ablative | dēiugante dēiugantī1 |
dēiugantibus | |||
| vocative | dēiugāns | dēiugantēs | dēiugantia | ||
1When used purely as an adjective.