demaror

Romanian

Etymology

Borrowed from French démarreur.

Noun

demaror n (plural demaroare)

  1. starter

Declension

Declension of demaror
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative demaror demarorul demaroare demaroarele
genitive-dative demaror demarorului demaroare demaroarelor
vocative demarorule demaroarelor