dispecturus

Latin

Etymology

Future active participle of dispiciō.

Participle

dispectūrus (feminine dispectūra, neuter dispectūrum); first/second-declension participle

  1. about to perceive, discover, consider

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dispectūrus dispectūra dispectūrum dispectūrī dispectūrae dispectūra
genitive dispectūrī dispectūrae dispectūrī dispectūrōrum dispectūrārum dispectūrōrum
dative dispectūrō dispectūrae dispectūrō dispectūrīs
accusative dispectūrum dispectūram dispectūrum dispectūrōs dispectūrās dispectūra
ablative dispectūrō dispectūrā dispectūrō dispectūrīs
vocative dispectūre dispectūra dispectūrum dispectūrī dispectūrae dispectūra