duchem

Polish

Etymology

Instrumental singular of duch.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈdu.xɛm/
  • Rhymes: -uxɛm
  • Syllabification: du‧chem

Adverb

duchem (not comparable)

  1. (Chełmno-Dobrzyń, Kuyavia, Central Greater Poland, Kalisz, Near Masovian, Far Masovian, Podlachia, Western Kraków, Lasovia, Biecz, Kielce, Podhale, Żywiec) quickly; with vigor
    Duchem leć po graca, boć dziwkom kucy se. (Far Masovian)Run for the musician quickly, because the girls are getting bored.
  2. (Kielce, Opatów county, Western Kraków) necessarily; certainly

Noun

duchem m

  1. instrumental singular of duch

Further reading

  • Jan Łoś (1886) “duxem”, in “Gwara opoczyńska. Studium dialektologiczne”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (1), volume 11, page 183
  • Zygmunt Wasilewski (1895) “duchem”, in “Słowniczek wyrazów ludowych we wsi Jaksicach”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 5, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 91

Portuguese

Verb

duchem

  1. inflection of duchar:
    1. third-person plural present subjunctive
    2. third-person plural imperative