egurren

Basque

Etymology 1

Adjective

egurren

  1. superlative degree of egur
Declension
Declension of egurren (adjective, ending in consonant)
indefinite singular plural
absolutive egurren egurrena egurrenak
ergative egurrenek egurrenak egurrenek
dative egurreni egurrenari egurrenei
genitive egurrenen egurrenaren egurrenen
comitative egurrenekin egurrenarekin egurrenekin
causative egurrenengatik egurrenarengatik egurrenengatik
benefactive egurrenentzat egurrenarentzat egurrenentzat
instrumental egurrenez egurrenaz egurrenez
inessive anim egurrenengan egurrenarengan egurrenengan
inan egurrenetan egurrenean egurrenetan
locative anim — — —
inan egurrenetako egurreneko egurrenetako
allative anim egurrenengana egurrenarengana egurrenengana
inan egurrenetara egurrenera egurrenetara
terminative anim egurrenenganaino egurrenarenganaino egurrenenganaino
inan egurrenetaraino egurreneraino egurrenetaraino
directive anim egurrenenganantz egurrenarenganantz egurrenenganantz
inan egurrenetarantz egurrenerantz egurrenetarantz
destinative anim egurrenenganako egurrenarenganako egurrenenganako
inan egurrenetarako egurrenerako egurrenetarako
ablative anim egurrenengandik egurrenarengandik egurrenengandik
inan egurrenetatik egurrenetik egurrenetatik
partitive egurrenik — —
prolative egurrentzat — —

Etymology 2

Adjective

egurren

  1. genitive indefinite of egur
  2. genitive plural of egur

Noun

egurren

  1. genitive indefinite of egur
  2. genitive plural of egur
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.