Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اقلیت (ekalliyet). First attested in 1877.
Pronunciation
Noun
ekalliyet (definite accusative ekalliyeti, plural ekalliyetler)
- (archaic) minority (any subgroup that does not form a numerical majority)
- Synonym: azınlık
- (figuratively) ethnic minority
Declension
Declension of ekalliyet
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ekalliyet
|
ekalliyetler
|
| definite accusative
|
ekalliyeti
|
ekalliyetleri
|
| dative
|
ekalliyete
|
ekalliyetlere
|
| locative
|
ekalliyette
|
ekalliyetlerde
|
| ablative
|
ekalliyetten
|
ekalliyetlerden
|
| genitive
|
ekalliyetin
|
ekalliyetlerin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
ekalliyetim
|
ekalliyetlerim
|
| 2nd singular
|
ekalliyetsin
|
ekalliyetlersin
|
| 3rd singular
|
ekalliyet
ekalliyettir
|
ekalliyetler
ekalliyetlerdir
|
| 1st plural
|
ekalliyetiz
|
ekalliyetleriz
|
| 2nd plural
|
ekalliyetsiniz
|
ekalliyetlersiniz
|
| 3rd plural
|
ekalliyetler
|
ekalliyetlerdir
|
|