exprobratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of exprōbrō.

Participle

exprōbrātus (feminine exprōbrāta, neuter exprōbrātum); first/second-declension participle

  1. reproached

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative exprōbrātus exprōbrāta exprōbrātum exprōbrātī exprōbrātae exprōbrāta
genitive exprōbrātī exprōbrātae exprōbrātī exprōbrātōrum exprōbrātārum exprōbrātōrum
dative exprōbrātō exprōbrātae exprōbrātō exprōbrātīs
accusative exprōbrātum exprōbrātam exprōbrātum exprōbrātōs exprōbrātās exprōbrāta
ablative exprōbrātō exprōbrātā exprōbrātō exprōbrātīs
vocative exprōbrāte exprōbrāta exprōbrātum exprōbrātī exprōbrātae exprōbrāta