eziet

Romanian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish اذیت (eziyet), from Arabic أَذِيَّة (ʔaḏiyya).

Noun

eziet n (plural ezieturi)

  1. (obsolete) waste, loss, damage

Declension

Declension of eziet
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative eziet ezietul ezieturi ezieturile
genitive-dative eziet ezietului ezieturi ezieturilor
vocative ezietule ezieturilor

References

  • eziet in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN