friandus

Latin

Etymology

Future passive participle of friō

Participle

friandus (feminine frianda, neuter friandum); first/second-declension participle

  1. which is to be crumbled

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative friandus frianda friandum friandī friandae frianda
genitive friandī friandae friandī friandōrum friandārum friandōrum
dative friandō friandae friandō friandīs
accusative friandum friandam friandum friandōs friandās frianda
ablative friandō friandā friandō friandīs
vocative friande frianda friandum friandī friandae frianda