gizwiniling
Old High German
Etymology
From gi- + zwiniling.
Noun
gizwiniling m
Declension
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | gizwiniling | gizwinilingā, gizwinilinga |
| accusative | gizwiniling | gizwinilingā, gizwinilinga |
| genitive | gizwinilinges | gizwinilingo |
| dative | gizwinilinge | gizwinilingum |
| instrumental | gizwinilingu | — |
References
- Köbler, Gerhard, Althochdeutsches Wörterbuch, (6. Auflage) 2014