gnomonică
Romanian
Etymology
Borrowed from French gnomonique.
Noun
gnomonică f (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | gnomonică | gnomonica |
| genitive-dative | gnomonice | gnomonicei |
| vocative | gnomonică, gnomonico | |
Borrowed from French gnomonique.
gnomonică f (uncountable)
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | gnomonică | gnomonica |
| genitive-dative | gnomonice | gnomonicei |
| vocative | gnomonică, gnomonico | |