Polish
Etymology
From gryźć + -oń.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɡrɘ.zɔɲ/
- Rhymes: -ɘzɔɲ
- Syllabification: gry‧zoń
- Homophone: Gryzoń
Noun
gryzoń m animal
- rodent (any mammal of the order Rodentia)
Declension
Derived terms
- gryzoniobójczy
- gryzoniowaty
Further reading
- gryzoń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- gryzoń in Polish dictionaries at PWN
- gryzonie in PWN's encyclopedia