hundkoppel
Swedish
Etymology
Noun
hundkoppel n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | hundkoppel | hundkoppels |
| definite | hundkopplet | hundkopplets | |
| plural | indefinite | hundkoppel | hundkoppels |
| definite | hundkopplen | hundkopplens |
hundkoppel n
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | hundkoppel | hundkoppels |
| definite | hundkopplet | hundkopplets | |
| plural | indefinite | hundkoppel | hundkoppels |
| definite | hundkopplen | hundkopplens |