Latin
Noun
impietāte
- ablative singular of impietās
Romanian
Etymology
Borrowed from French impiété. Equivalent to in- + pietate.
Noun
impietate f (plural impietăți)
- impiety
Declension
Declension of impietate
|
|
singular
|
|
plural
|
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
| nominative-accusative
|
impietate
|
impietatea
|
impietati
|
impietatile
|
| genitive-dative
|
impietati
|
impietatii
|
impietati
|
impietatilor
|
| vocative
|
impietate, impietateo
|
impietatilor
|