inceptatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of inceptō
Participle
inceptātus (feminine inceptāta, neuter inceptātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inceptātus | inceptāta | inceptātum | inceptātī | inceptātae | inceptāta | |
| genitive | inceptātī | inceptātae | inceptātī | inceptātōrum | inceptātārum | inceptātōrum | |
| dative | inceptātō | inceptātae | inceptātō | inceptātīs | |||
| accusative | inceptātum | inceptātam | inceptātum | inceptātōs | inceptātās | inceptāta | |
| ablative | inceptātō | inceptātā | inceptātō | inceptātīs | |||
| vocative | inceptāte | inceptāta | inceptātum | inceptātī | inceptātae | inceptāta | |