inclarescens
Latin
Etymology
Present participle of inclārēscō
Participle
inclārēscēns (genitive inclārēscentis); third-declension one-termination participle
- being illuminated
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | inclārēscēns | inclārēscentēs | inclārēscentia | ||
| genitive | inclārēscentis | inclārēscentium | |||
| dative | inclārēscentī | inclārēscentibus | |||
| accusative | inclārēscentem | inclārēscēns | inclārēscentēs inclārēscentīs |
inclārēscentia | |
| ablative | inclārēscente inclārēscentī1 |
inclārēscentibus | |||
| vocative | inclārēscēns | inclārēscentēs | inclārēscentia | ||
1When used purely as an adjective.