inculcandus
Latin
Etymology
Future passive participle of inculcō
Participle
inculcandus (feminine inculcanda, neuter inculcandum); first/second-declension participle
- which is to be inculcated, taught by repeated instruction, induced
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inculcandus | inculcanda | inculcandum | inculcandī | inculcandae | inculcanda | |
| genitive | inculcandī | inculcandae | inculcandī | inculcandōrum | inculcandārum | inculcandōrum | |
| dative | inculcandō | inculcandae | inculcandō | inculcandīs | |||
| accusative | inculcandum | inculcandam | inculcandum | inculcandōs | inculcandās | inculcanda | |
| ablative | inculcandō | inculcandā | inculcandō | inculcandīs | |||
| vocative | inculcande | inculcanda | inculcandum | inculcandī | inculcandae | inculcanda | |