infecteren
Dutch
Alternative forms
- infecteeren (obsolete spelling)
Etymology
From Latin inficere, modelled on French infecter.
Pronunciation
- IPA(key): /ɪn.fɛkˈteː.rə(n)/, [ɪɱ.fɛkˈtɪː.rə(n)]
Audio: (file)
Verb
infecteren
- (transitive) to infect, bring into contact with a contagious germ causing illness
- (figuratively) to contaminate, pass on (to ...) some undesirable idea, habit etc.
Conjugation
| Conjugation of infecteren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | infecteren | |||
| past singular | infecteerde | |||
| past participle | geïnfecteerd | |||
| infinitive | infecteren | |||
| gerund | infecteren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | infecteer | infecteerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | infecteert, infecteer2 | infecteerde | ||
| 2nd person sing. (u) | infecteert | infecteerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | infecteert | infecteerde | ||
| 3rd person singular | infecteert | infecteerde | ||
| plural | infecteren | infecteerden | ||
| subjunctive sing.1 | infectere | infecteerde | ||
| subjunctive plur.1 | infecteren | infecteerden | ||
| imperative sing. | infecteer | |||
| imperative plur.1 | infecteert | |||
| participles | infecterend | geïnfecteerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Synonyms
Derived terms
- desinfecteren (verb)