ingustabilis
Latin
Etymology
in- + gustābilis
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪŋ.ɡʊsˈtaː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iŋ.ɡusˈt̪aː.bi.lis]
Adjective
ingustābilis (neuter ingustābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | ingustābilis | ingustābile | ingustābilēs | ingustābilia | |
| genitive | ingustābilis | ingustābilium | |||
| dative | ingustābilī | ingustābilibus | |||
| accusative | ingustābilem | ingustābile | ingustābilēs ingustābilīs |
ingustābilia | |
| ablative | ingustābilī | ingustābilibus | |||
| vocative | ingustābilis | ingustābile | ingustābilēs | ingustābilia | |
References
- “ingustabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ingustabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.