inițiator
Romanian
Etymology
Borrowed from French initiateur. By surface analysis, iniția + -tor.
Noun
inițiator m (plural inițiatori)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | inițiator | inițiatorul | inițiatori | inițiatorii | |
| genitive-dative | inițiator | inițiatorului | inițiatori | inițiatorilor | |
| vocative | inițiatorule | inițiatorilor | |||