iniunctus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of iniungō.
Participle
iniūnctus (feminine iniūncta, neuter iniūnctum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | iniūnctus | iniūncta | iniūnctum | iniūnctī | iniūnctae | iniūncta | |
| genitive | iniūnctī | iniūnctae | iniūnctī | iniūnctōrum | iniūnctārum | iniūnctōrum | |
| dative | iniūnctō | iniūnctae | iniūnctō | iniūnctīs | |||
| accusative | iniūnctum | iniūnctam | iniūnctum | iniūnctōs | iniūnctās | iniūncta | |
| ablative | iniūnctō | iniūnctā | iniūnctō | iniūnctīs | |||
| vocative | iniūncte | iniūncta | iniūnctum | iniūnctī | iniūnctae | iniūncta | |