inpunitus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪm.puːˈniː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in.puˈniː.t̪us]
Adjective
inpūnītus (feminine inpūnīta, neuter inpūnītum); first/second-declension adjective
- alternative form of impūnītus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inpūnītus | inpūnīta | inpūnītum | inpūnītī | inpūnītae | inpūnīta | |
| genitive | inpūnītī | inpūnītae | inpūnītī | inpūnītōrum | inpūnītārum | inpūnītōrum | |
| dative | inpūnītō | inpūnītae | inpūnītō | inpūnītīs | |||
| accusative | inpūnītum | inpūnītam | inpūnītum | inpūnītōs | inpūnītās | inpūnīta | |
| ablative | inpūnītō | inpūnītā | inpūnītō | inpūnītīs | |||
| vocative | inpūnīte | inpūnīta | inpūnītum | inpūnītī | inpūnītae | inpūnīta | |