intenturus

Latin

Etymology

Future active participle of intendō.

Participle

intentūrus (feminine intentūra, neuter intentūrum); first/second-declension participle

  1. about to stretch

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative intentūrus intentūra intentūrum intentūrī intentūrae intentūra
genitive intentūrī intentūrae intentūrī intentūrōrum intentūrārum intentūrōrum
dative intentūrō intentūrae intentūrō intentūrīs
accusative intentūrum intentūram intentūrum intentūrōs intentūrās intentūra
ablative intentūrō intentūrā intentūrō intentūrīs
vocative intentūre intentūra intentūrum intentūrī intentūrae intentūra