interfecturus

Latin

Etymology

Future active participle of interficiō.

Participle

interfectūrus (feminine interfectūra, neuter interfectūrum); first/second-declension participle

  1. about to kill

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative interfectūrus interfectūra interfectūrum interfectūrī interfectūrae interfectūra
genitive interfectūrī interfectūrae interfectūrī interfectūrōrum interfectūrārum interfectūrōrum
dative interfectūrō interfectūrae interfectūrō interfectūrīs
accusative interfectūrum interfectūram interfectūrum interfectūrōs interfectūrās interfectūra
ablative interfectūrō interfectūrā interfectūrō interfectūrīs
vocative interfectūre interfectūra interfectūrum interfectūrī interfectūrae interfectūra