interversurus

Latin

Etymology

Future active participle of intervertō.

Participle

interversūrus (feminine interversūra, neuter interversūrum); first/second-declension participle

  1. about to embezzle

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative interversūrus interversūra interversūrum interversūrī interversūrae interversūra
genitive interversūrī interversūrae interversūrī interversūrōrum interversūrārum interversūrōrum
dative interversūrō interversūrae interversūrō interversūrīs
accusative interversūrum interversūram interversūrum interversūrōs interversūrās interversūra
ablative interversūrō interversūrā interversūrō interversūrīs
vocative interversūre interversūra interversūrum interversūrī interversūrae interversūra