introspiciens
Latin
Etymology
Present participle of intrōspiciō.
Participle
intrōspiciēns (genitive intrōspicientis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | intrōspiciēns | intrōspicientēs | intrōspicientia | ||
| genitive | intrōspicientis | intrōspicientium | |||
| dative | intrōspicientī | intrōspicientibus | |||
| accusative | intrōspicientem | intrōspiciēns | intrōspicientēs intrōspicientīs |
intrōspicientia | |
| ablative | intrōspiciente intrōspicientī1 |
intrōspicientibus | |||
| vocative | intrōspiciēns | intrōspicientēs | intrōspicientia | ||
1When used purely as an adjective.