invigningsrit
Swedish
Etymology
Compound of invigning + -s- + rit.
Noun
invigningsrit c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | invigningsrit | invigningsrits |
| definite | invigningsriten | invigningsritens | |
| plural | indefinite | invigningsriter | invigningsriters |
| definite | invigningsriterna | invigningsriternas |