| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ironisuutensa
|
ironisuutensa
|
| accusative
|
nom.
|
ironisuutensa
|
ironisuutensa
|
| gen.
|
ironisuutensa
|
| genitive
|
ironisuutensa
|
ironisuuksiensa
|
| partitive
|
ironisuuttaan ironisuuttansa
|
ironisuuksiaan ironisuuksiansa
|
| inessive
|
ironisuudessaan ironisuudessansa
|
ironisuuksissaan ironisuuksissansa
|
| elative
|
ironisuudestaan ironisuudestansa
|
ironisuuksistaan ironisuuksistansa
|
| illative
|
ironisuuteensa
|
ironisuuksiinsa
|
| adessive
|
ironisuudellaan ironisuudellansa
|
ironisuuksillaan ironisuuksillansa
|
| ablative
|
ironisuudeltaan ironisuudeltansa
|
ironisuuksiltaan ironisuuksiltansa
|
| allative
|
ironisuudelleen ironisuudellensa
|
ironisuuksilleen ironisuuksillensa
|
| essive
|
ironisuutenaan ironisuutenansa
|
ironisuuksinaan ironisuuksinansa
|
| translative
|
ironisuudekseen ironisuudeksensa
|
ironisuuksikseen ironisuuksiksensa
|
| abessive
|
ironisuudettaan ironisuudettansa
|
ironisuuksittaan ironisuuksittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
ironisuuksineen ironisuuksinensa
|