irritandus
Latin
Etymology
Future passive participle of irrītō
Participle
irrītandus (feminine irrītanda, neuter irrītandum); first/second-declension participle
- to be excited, to be incited
- to be exasperated, to be irritated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | irrītandus | irrītanda | irrītandum | irrītandī | irrītandae | irrītanda | |
| genitive | irrītandī | irrītandae | irrītandī | irrītandōrum | irrītandārum | irrītandōrum | |
| dative | irrītandō | irrītandae | irrītandō | irrītandīs | |||
| accusative | irrītandum | irrītandam | irrītandum | irrītandōs | irrītandās | irrītanda | |
| ablative | irrītandō | irrītandā | irrītandō | irrītandīs | |||
| vocative | irrītande | irrītanda | irrītandum | irrītandī | irrītandae | irrītanda | |