iuratorius

Latin

Etymology

iūrō (I swear an oath) +‎ -tōrius (-ory”, “pertaining to)

Pronunciation

Adjective

iūrātōrius (feminine iūrātōria, neuter iūrātōrium); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin, literally) Of or pertaining to swearing an oath.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative iūrātōrius iūrātōria iūrātōrium iūrātōriī iūrātōriae iūrātōria
genitive iūrātōriī iūrātōriae iūrātōriī iūrātōriōrum iūrātōriārum iūrātōriōrum
dative iūrātōriō iūrātōriae iūrātōriō iūrātōriīs
accusative iūrātōrium iūrātōriam iūrātōrium iūrātōriōs iūrātōriās iūrātōria
ablative iūrātōriō iūrātōriā iūrātōriō iūrātōriīs
vocative iūrātōrie iūrātōria iūrātōrium iūrātōriī iūrātōriae iūrātōria

Synonyms

Descendants

  • Italian: giuratorio