Old Norse
Etymology
From karlmaðr + -ligr.
Adjective
karlmannligr
- manly, bold
- masculine
Declension
Strong declension of karlmannligr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
karlmaðrligr
|
karlmaðrlig
|
karlmaðrligt
|
| accusative
|
karlmaðrligan
|
karlmaðrliga
|
karlmaðrligt
|
| dative
|
karlmaðrligum
|
karlmaðrligri
|
karlmaðrligu
|
| genitive
|
karlmaðrligs
|
karlmaðrligrar
|
karlmaðrligs
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
karlmaðrligir
|
karlmaðrligar
|
karlmaðrlig
|
| accusative
|
karlmaðrliga
|
karlmaðrligar
|
karlmaðrlig
|
| dative
|
karlmaðrligum
|
karlmaðrligum
|
karlmaðrligum
|
| genitive
|
karlmaðrligra
|
karlmaðrligra
|
karlmaðrligra
|
Weak declension of karlmannligr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
karlmaðrligi
|
karlmaðrliga
|
karlmaðrliga
|
| accusative
|
karlmaðrliga
|
karlmaðrligu
|
karlmaðrliga
|
| dative
|
karlmaðrliga
|
karlmaðrligu
|
karlmaðrliga
|
| genitive
|
karlmaðrliga
|
karlmaðrligu
|
karlmaðrliga
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
karlmaðrligu
|
karlmaðrligu
|
karlmaðrligu
|
| accusative
|
karlmaðrligu
|
karlmaðrligu
|
karlmaðrligu
|
| dative
|
karlmaðrligum
|
karlmaðrligum
|
karlmaðrligum
|
| genitive
|
karlmaðrligu
|
karlmaðrligu
|
karlmaðrligu
|
Derived terms
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “karlmannligr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 237; also available at the Internet Archive