kipiątek
Polish
Etymology
From kipieć + -ątek. First attested in 1830.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /kiˈpjɔn.tɛk/
- Rhymes: -ɔntɛk
- Syllabification: ki‧pią‧tek
Noun
kipiątek m inan
- (obsolete) synonym of wrzątek (“boiling water”)
- (obsolete, figuratively) synonym of wrzątek (“boiling emotion; anger”)
Declension
Declension of kipiątek
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kipiątek | kipiątki |
| genitive | kipiątka | kipiątków |
| dative | kipiątkowi | kipiątkom |
| accusative | kipiątek | kipiątki |
| instrumental | kipiątkiem | kipiątkami |
| locative | kipiątku | kipiątkach |
| vocative | kipiątku | kipiątki |
References
Further reading
- kipiątek in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “kipiątek”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “kipiątek”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 340