knuten

See also: Knuten

Norwegian Bokmål

Noun

knuten m

  1. definite singular of knute

Norwegian Nynorsk

Noun

knuten m

  1. definite singular of knute

Swedish

Etymology 1

Pronunciation

  • IPA(key): /¹knʉːtɛn/

Noun

knuten

  1. definite singular of knut

Etymology 2

Pronunciation

  • IPA(key): /²knʉːtɛn/

Participle

knuten

  1. past participle of knyta