kombinált
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkombinaːlt]
- Hyphenation: kom‧bi‧nált
- Rhymes: -aːlt
Verb
kombinált
- third-person singular indicative past indefinite of kombinál
Participle
kombinált
- past participle of kombinál
Adjective
kombinált (comparative kombináltabb, superlative legkombináltabb)
- combined, combination
- kombinált fűtőberendezés ― combination heater
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kombinált | kombináltak |
| accusative | kombináltat | kombináltakat |
| dative | kombináltnak | kombináltaknak |
| instrumental | kombinálttal | kombináltakkal |
| causal-final | kombináltért | kombináltakért |
| translative | kombinálttá | kombináltakká |
| terminative | kombináltig | kombináltakig |
| essive-formal | kombináltként | kombináltakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | kombináltban | kombináltakban |
| superessive | kombinálton | kombináltakon |
| adessive | kombináltnál | kombináltaknál |
| illative | kombináltba | kombináltakba |
| sublative | kombináltra | kombináltakra |
| allative | kombinálthoz | kombináltakhoz |
| elative | kombináltból | kombináltakból |
| delative | kombináltról | kombináltakról |
| ablative | kombinálttól | kombináltaktól |
| non-attributive possessive – singular |
kombinálté | kombináltaké |
| non-attributive possessive – plural |
kombináltéi | kombináltakéi |
Derived terms
- kombináltan
- kombináltság
Further reading
- kombinált in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.