kurajigar
Ido
Etymology
kurajar (“to be courageous, have the courage for”) + -igar
Verb
kurajigar (present tense kurajigas, past tense kurajigis, future tense kurajigos, imperative kurajigez, conditional kurajigus)
- (transitive) to give courage to, encourage, elevate, urge, abet, embolden, exhilarate, cheer, reassure
Conjugation
| present | past | future | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | kurajigar | kurajigir | kurajigor | ||||
| tense | kurajigas | kurajigis | kurajigos | ||||
| conditional | kurajigus | — | — | ||||
| imperative | kurajigez | — | — | ||||
| adjective active participle | kurajiganta | kurajiginta | kurajigonta | ||||
| adverbial active participle | kurajigante | kurajiginte | kurajigonte | ||||
| nominal active participle |
singular | kurajiganto | kurajiginto | kurajigonto | |||
| plural | kurajiganti | kurajiginti | kurajigonti | ||||
| adjective passive participle | kurajigata | kurajigita | kurajigota | ||||
| adverbial passive participle | kurajigate | kurajigite | kurajigote | ||||
| nominal passive participle |
singular | kurajigato | kurajigito | kurajigoto | |||
| plural | kurajigati | kurajigiti | kurajigoti | ||||