lapidarius
Latin
Etymology
From lapis, lapidis (“stone”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫa.pɪˈdaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [la.piˈd̪aː.ri.us]
Adjective
lapidārius (feminine lapidāria, neuter lapidārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | lapidārius | lapidāria | lapidārium | lapidāriī | lapidāriae | lapidāria | |
| genitive | lapidāriī | lapidāriae | lapidāriī | lapidāriōrum | lapidāriārum | lapidāriōrum | |
| dative | lapidāriō | lapidāriae | lapidāriō | lapidāriīs | |||
| accusative | lapidārium | lapidāriam | lapidārium | lapidāriōs | lapidāriās | lapidāria | |
| ablative | lapidāriō | lapidāriā | lapidāriō | lapidāriīs | |||
| vocative | lapidārie | lapidāria | lapidārium | lapidāriī | lapidāriae | lapidāria | |
Descendants
References
- “lapidarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "lapidarius", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- lapidarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.