lucuna

Latin

Pronunciation

Noun

lucūna f (genitive lucūnae); first declension

  1. alternative form of lacūna
    • c. 99 BCE – 55 BCE, Lucretius, De rerum natura 6.552:
      Fit quoque, ubi in magnas aquae vastasque lucunas gleba vetustate e terra provolvitur ingens, []
      (please add an English translation of this quotation)
    • c. 99 BCE – 55 BCE, Lucretius, De rerum natura 3.1031:
       [], viam qui quondam per mare magnum stravit iterque dedit legionibus ire per altum ac pedibus salsas docuit super ire lucunas et contempsit equis insultans murmura ponti, []
      (please add an English translation of this quotation)

Inflection

First-declension noun.

singular plural
nominative lucūna lucūnae
genitive lucūnae lucūnārum
dative lucūnae lucūnīs
accusative lucūnam lucūnās
ablative lucūnā lucūnīs
vocative lucūna lucūnae

References