maledicax
Latin
Etymology
From maledīcō (“slander, curse”) + -āx.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [maˈɫɛ.dɪ.kaːks]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [maˈlɛː.d̪i.kaks]
Adjective
maledicāx (genitive maledicācis); third-declension one-termination adjective
Declension
Third-declension one-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | maledicāx | maledicācēs | maledicācia | ||
| genitive | maledicācis | maledicācium | |||
| dative | maledicācī | maledicācibus | |||
| accusative | maledicācem | maledicāx | maledicācēs | maledicācia | |
| ablative | maledicācī | maledicācibus | |||
| vocative | maledicāx | maledicācēs | maledicācia | ||
Noun
maledicāx m (genitive maledicācis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | maledicāx | maledicācēs |
| genitive | maledicācis | maledicācum |
| dative | maledicācī | maledicācibus |
| accusative | maledicācem | maledicācēs |
| ablative | maledicāce | maledicācibus |
| vocative | maledicāx | maledicācēs |
References
- “maledicax”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- maledicax in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.