manunga
Old Dutch
Etymology
From *manon (“to admonish, urge”) + -unga.
Noun
manunga f
Inflection
Declension of manunga (feminine ō/ōn-stem noun)
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | manunga | manunga, manungon |
| accusative | manunga, manungon | manunga, manungon |
| genitive | manungon | manungono |
| dative | manungon | manungon |
Descendants
- Middle Dutch: māninge
- Dutch: maning
References
- “manunga”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012