margocić

Polish

Etymology

From margotać +‎ -ić.

Pronunciation

Verb

margocić impf

  1. (reflexive with się, Far Masovian, Łomża Voivodeship) synonym of brzydzić się
  2. (reflexive with się, Near Masovian, Łuków County) synonym of smucić się
    Tak mi się margoci. (Near Masovian, Łuków County) ― I feel so sad.

Further reading

  • Hieronim Łopaciński (1892) “margocić”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 216
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.